تغافل نمودن. [ ت َ ف ُ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) غفلت نمودن از چیزی. ناآگاهی نمودن از چیزی یا موضوعی : سلطان از کثرت لغط و سورت شطط ایشان تغافل نمود. ( ترجمه تاریخ یمینی چ اول تهران ص 332 ).
