تغافل داشتن

لغت نامه دهخدا

تغافل داشتن. [ ت َ ف ُ ت َ ] ( مص مرکب ) غفلت داشتن. خود را بی خبر داشتن از چیزی. تغافل کردن :
کدام مطلب عالیست در نظر دل را
که بر مراد دو عالم تغافلی دارد.
صائب ( از آنندراج ).
و رجوع به تغافل و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

غفلت داشتن

پیشنهاد کاربران

پرتو اکسیر چشمانم به گنج افتاده بود
هرچه می بردند در بردن تغافل داشتم
�نظیری نیشابوری�

بپرس