تغافل داشتن. [ ت َ ف ُ ت َ ] ( مص مرکب ) غفلت داشتن. خود را بی خبر داشتن از چیزی. تغافل کردن : کدام مطلب عالیست در نظر دل را که بر مراد دو عالم تغافلی دارد.
صائب ( از آنندراج ).
و رجوع به تغافل و دیگر ترکیبهای آن شود.
فرهنگ فارسی
غفلت داشتن
پیشنهاد کاربران
پرتو اکسیر چشمانم به گنج افتاده بود هرچه می بردند در بردن تغافل داشتم �نظیری نیشابوری�