تغاطس

لغت نامه دهخدا

تغاطس. [ ت َ طُ ] ( ع مص ) غفلت ورزیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تغافل. ( اقرب الموارد ). همدیگر را در آب فروبردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تماقل درآب. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به ماده قبل شود.

فرهنگ فارسی

غفلت ورزیدن

پیشنهاد کاربران

بپرس