تعیی. [ ت َع َی ْ یی ] ( ع مص ) درماندن در کار و راه نیافتن در آن و استوار و نیکو کردن نتوانستن و دشوار شدن کار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). درماندن در کار و قادر نبودن به نگهداشت آن. ( از اقرب الموارد ).
