تعه

لغت نامه دهخدا

( تعة ) تعة. [ ت َع ْ ع َ ] ( ع مص ) تَعَّ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). سست شدن و فروهشتن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || قی کردن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس