تعلیط

لغت نامه دهخدا

تعلیط. [ ت َ ] ( ع مص ) گشادن علاط از گردن شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || داغ کردن بر گردن شتر. ( زوزنی ). بسیار داغ کردن بر پهنای گردن شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || به بدی یاد کردن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس