تعلی

لغت نامه دهخدا

تعلی. [ ت َ ع َل ْ لا ] ( ع مص ) بلند شدن به درنگ. ( تاج المصادر بیهقی ). بلند شدن. ( زوزنی ). بالا رفتن به آهستگی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || برآمدن بر چیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || پاک شدن از نفاس و به شدن از بیماری. ( تاج المصادر بیهقی ). پاک شدن زن از نفاس. ( زوزنی ). به سلامت ماندن زن از نفاس. و کذا تعلت عن المرض. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خارج شدن زن از نفاس و بیماری و سلامت یافتن. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

بلند شدن به درنگ بلند شدن

پیشنهاد کاربران

بپرس