تعلوط

لغت نامه دهخدا

تعلوط. [ ت َ ع َ وُ ] ( ع مص ) آویختن و به خود چفسانیدن کسی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس