تعلم از خدا

[ویکی فقه] تعلم از خدا (قرآن). آدم علیه السّلام فراگیرنده اسمای الهی از خدا بود.
وعلم ءادم الاسماء کلها ثم عرضهم علی الملـئکة فقال انبـونی باسماء هـؤلاء ان کنتم صـدقین.(سپس علم اسماء (علم اسرار آفرینش و نامگذاری موجودات) را همگی به آدم آموخت. بعد آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست می گویید، اسامی اینها را به من خبر دهید! ») (اینکه حضرت آدم علیه السّلام اسماء تعلیم شده را در اختیار فرشتگان گذاشت، از یادگیری او حکایت می کند.)
تعلیم خدا به خضر
تعلم علوم و معارف الهی به خضر علیه السّلام از جانب خداوند انجام گرفت.فوجدا عبدا من عبادنا ءاتینـه رحمة من عندنا وعلمنـه من لدنا علمـا( (در آن جا) بنده ای از بندگان ما را یافتند که رحمت (و موهبت عظیمی) از سوی خود به او داده، و علم فراوانی از نزد خود به او آموخته بودیم.) قال له موسی هل اتبعک علی ان تعلمن مما علمت رشدا.(موسی به او گفت: «آیا از تو پیروی کنم تا از آنچه به تو تعلیم داده شده و مایه رشد و صلاح است، به من بیاموزی؟»)