تعفرت

لغت نامه دهخدا

تعفرت. [ ت َ ع َ رُ ] ( ع مص ) درگذشتن در امور و مبالغه نمودن با تیزی خاطر. || دیوی نمودن و دیو شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). عفریت شدن. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس