تعطین

لغت نامه دهخدا

تعطین. [ ت َ ] ( ع مص ) خوابگاه شتران و آغل گوسپندان ساختن نزدیک آب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || سیراب فروختن شتران در عطن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). سیراب کردن شتر و سپس فروختن آن. ( از اقرب الموارد ). || پوست را در دباغ نهادن بجهت دباغت تا موی بریزد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس