تعطیف

لغت نامه دهخدا

تعطیف. [ ت َ ] ( ع مص ) مهربان گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). مهربان نمودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || نیک به دو درآوردن. ( تاج المصادر بیهقی ). بدو درآوردن. ( زوزنی ). دو تا کردن بالش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || جامه خود را چادر گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس