تعزیه داری

/ta~ziyedAri/

لغت نامه دهخدا

تعزیه داری. [ ت َ ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) روضه خوانی. ( ناظم الاطباء ). عمل تعزیه دار. برساختن شبیه و نمایش بعض مصائب اهل البیت ( ع ). و رجوع به تعزیه شود.

فرهنگ فارسی

۱ - انعقاد مجلس تعزیه ۲ - روضه خوانی .

پیشنهاد کاربران

بپرس