تعداد قرائات

[ویکی فقه] شمار قرائت های رایج قرآن را تعداد قرائات گویند.
مساله قرائات و اختلاف آنها به عصر صحابه برمی گردد که هنگام ثبت قرآن در مصاحف ، گاهی در ثبت نص یا در کیفیت قرائت آن متفاوت می شدند، و از آنجا که مردم هر شهر طبق مصحف یکی از صحابه- که به شهر آنها هجرت کرده بود- قرائت می کردند و به آن پایبند بودند، میان قرائت شهرهای مختلف اختلاف پدید آمد. هر چند در زمان عثمان برای چاره جویی، به یکسان سازی مصاحف اقدام کردند اما به دلیل وجود اختلاف در مصاحف تهیه شده توسط لجنه توحید مصاحف، مشکل اختلاف قرائات از بین نرفت. با گذشت زمان و کثرت قاریان و پراکندگی آنها در شهرهای مختلف و تفاوت آنها در اخذ و تلقی و قرائت و اقراء، این مشکل مضاعف شد و تعداد قرائت ها دائما رو به فزونی رفت. در اوایل قرن چهارم هجری ابوبکر بن مجاهد که از طرف حکومت به عنوان شیخ القراء منسوب شده بود از میان قرائت های رایج، هفت قرائت را برگزید.
قرائات سبع
این ابتکار ابن مجاهد ، با وجود برخی مخالفت ها نسبت به حصر قرائت ها در این تعداد، اقبال عمومی پیدا کرد، و به « قرائات سبع » شهرت یافت.
قرائات عشر
پس از آن، برخی از متاخرین همچون ابن جزری (م۸۳۳ ق) سه قرائت دیگر بر این تعداد افزود، که به عنوان «قرائات عشر» مشهور شد.
قرائات اربعة عشر
...