تعجیه
لغت نامه دهخدا
تعجیه. [ ت َ ] ( ع مص ) عیب کردن دو کس را پس فرق کردن میان هر دو . ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || چشم کردن دو کس را و فراق افتادن میان آنان. ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( از معجم متن اللغه ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید