تعجرف. [ ت َ ع َ رُ ] ( ع مص ) بزرگ منشی کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تعجرف بر کسی ؛ تکبر بر او. || ستم کردن بر کسی. ( از اقرب الموارد ). || به اکراه بر کاری داشتن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تعجرف بر قوم ؛ واداشتن ایشان را بر آنچه از آن اکراه دارند. ( از اقرب الموارد ). || بی باکی و شتابزدگی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). یقال : جمل فیه تعجرف ؛ ای قلة مبالاة بسرعته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
