تعجر

لغت نامه دهخدا

تعجر. [ ت َ ع َج ْ ج ُ ] ( ع مص )باشکن شدن شکم. ( تاج المصادر بیهقی ). نورد گرفتن شکم از فربهی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تعکن شکم. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تعکن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس