تعجب ازر

[ویکی فقه] تعجب آزر (قرآن). پاسخ آزر به منطق توحیدی و بت ستیزی حضرت ابراهیم علیه السلام، اظهار شگفتی و ناباوری نسبت به عقاید توحیدی آن حضرت بود.
«قال اراغب انت عن ءالهتی یـابرهیم لئن لم تنته لارجمنک و اهجرنی ملیـا.» «گفت ای ابراهیم آیا تو از خدایان من متنفری اگر باز نایستی تو را سنگسار خواهم کرد و (برو) برای مدتی طولانی از من دور شو.» همزه در «اراغب» برای استفهام توبیخی است که تعجب نیز از آن فهمیده می شود، لذا در «یا ابراهیم» جمله انکار و تعجب تکمیل شده است.
برخورد حضرت ابراهیم با پدرش
در آیات گذشته سخنان منطقی ابراهیم که آمیخته با لطف و محبت خاصی بود در طریق هدایت پدرش گذشت، اکنون نوبت بازگو کردن پاسخهای آزر است تا از مقایسه این دو به یکدیگر، حقیقت و واقعیت آشکار و روشن شود.قرآن می گوید: نه تنها دلسوزیهای ابراهیم و بیان پربارش به قلب آزر ننشست بلکه او از شنیدن این سخنان، سخت برآشفت و" گفت: ای ابراهیم آیا تو از خدایان من رویگردانی"؟! (قال ا راغب انت عن آلهتی یا ابراهیم). " اگر از این کار خودداری نکنی به طور قطع تو را سنگسار خواهم کرد" (لئن لم تنته لارجمنک). " و اکنون از من دور شو دیگر تو را نبینم" (و اهجرنی ملیا). جالب اینکه اولا" آزر" حتی مایل نبود تعبیر انکار بتها و یا مخالفت و بدگویی نسبت به آنها را بر زبان آورد، بلکه به همین اندازه گفت: " آیا تو رویگردان از بتها هستی" مبادا به بتها جسارت شود.