تعثر

لغت نامه دهخدا

تعثر. [ ت َ ع َث ْ ث ُ ] ( ع مص ) بسر درآمدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). شکوخیدن و بسر درآمدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). لغزیدن و بسر درافتادن. ( از اقرب الموارد ). || شکوخیدن زبان در سخن. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تلعثم. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس