تعبب

لغت نامه دهخدا

تعبب. [ ت َ ع َب ْ ب ُ ] ( ع مص ) ستهیدن در خوردن نبیذ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). الحاح در نوشیدن شراب. ( از اقرب الموارد ): ترکته یتعبب النبیذ؛ ای یتجرعه ُ بکثرة. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس