تعاور

لغت نامه دهخدا

تعاور. [ ت َ وُ ] ( ع مص ) دست به دست گردانیدن چیزی را و به نوبت گرفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس