تعالم

لغت نامه دهخدا

تعالم. [ ت َ ل ُ ] ( ع مص ) بهم دانستن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || دانستن. یقال : تعالمه الجمیع؛ یعنی دانستند آن را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس