تعالل

لغت نامه دهخدا

تعالل. [ ت َ ل ُ ] ( ع مص ) پاک گردیدن زن از نفاس. || تا غایت رفتار راندن ناقه را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || مکیدن کودک شیری را که در پستان مادر بود. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس