تعاشیب. [ ت َ ]( ع اِ ) پاره های متفرق زمین گیاهناک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و یقال : ارض فیها تعاشیب ؛ ای عشب. و آن جمعی است بی واحد. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
