تعاشر

لغت نامه دهخدا

تعاشر. [ ت َ ش ُ ] ( ع مص ) آمیختن همدیگر را آن گروه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تخالط و تصاحب قوم. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس