تعادل نقطه ای

تعادل منقطع یا نقطه ای نظریه ای در زیست شناسی فرگشتی است که می گوید، اکثر گونه های جانوری تغییرات تکاملی خالص اندکی در تاریخ زمین شناسی خود نشان می دهند؛ و تغییر تکاملی عظیم منحصر به زمانی است که یک گونه جانوری به دو گونه مجزا شاخه شاخه می شود. این نظریه ( که در واقع در برابر نظریه تحول تدریجی داروین قرار دارد ) توضیح می دهد که پیدا نشدن فسیل های حد واسط، نفی کننده خویشاوندی جانداران با یکدیگر نیست. [ ۱]
استیون جِی گولد به همراه نیلز الدرج به سال ۱۹۷۲ این نظریه را ارائه و شرح داد. [ ۲]