تظنی. [ ت َ ظَن ْ نی ] ( ع مص ) گمان بردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). اصل آن تظنن است و یکی از نونها تبدیل به یاء شده. ( از منتهی الارب ). و رجوع به ماده قبل شود.
