تظما

[ویکی الکتاب] معنی لَا تَظْمَأُ: تشنه نمی شوی
ریشه کلمه:
ظما (۱ بار)

عطش. ضمآن: عطشان. . این برای آن است که عطشی و رنجی به آنها نمی‏رسد... . مانند سرابی در بیابان که تشنه آن را آب پندارد. . تو در آن نه تشنه شوی و نه از حرارت رنج بری. در قرآن کریم جز سه مورد فوق از این کلمه یافته نیست. در نهایه: ظلماء ار شدت عطش گفته و اقرب نسبت آن را به قول می‏دهد. راغب گوید: ظلماء (به کسر ظ) فاصله میان دو آب دادن است و ظلماء (به فتح ظ) عطشی ایت که از آن مدت بوجود آید. از نهایه و غیره روشن می‏شود که مراد فاصله دو آب دادن شتر است.