تظاهرات ۲۷ آوریل ( انگلیسی: April 27 demonstrations ) تظاهرات های بسیار بزرگ دانشجویی در شهرهای اصلی چین بود که در ادامه به اعتراضات میدان تیان آن من سال ۱۹۸۹ منجر شد.
دانشجویان علیه سرمقاله ۲۶ آوریل روزنامه مردم که روز قبل چاپ شده بود اعتراض کردند. در این سرمقاله تأکید شده بود که جنبش دانشجویی ضد حزب بوده و به یک نوعی به هرج و مرج و بی ثباتی دامن می زد. حدود ۵۰٬۰۰۰ تا ۲۰۰٬۰۰۰ دانشجو در خیابان های پکن تظاهرات کردند تا اینکه بالاخره در میدان تیان آن من خط پلیس را شکستند. علیرغم حضور پلیس و ارتش، میان و دانشجویان و پلیس خشونت یا اختلافی به وجود نیامد. هر دو طرف انضباط داشتند و به گفته چند شهروند، برخی از دانشجویان حتی با افسران دست دادند و شعار دادن که «پلیس مردم، مردم را دوست دارد».
... [مشاهده متن کامل]
از دیدگاه دانشجویان، تظاهرات ۲۷ آوریل یک نقطه عطف در جنبش دانشجویی بود. آنها متوجه شدند که توانایی ایجاد تغییر دارند. برای اولین بار، دانشجویان از طرف مردم و کارگران صحبت می کردند و آنها تنها روی منافع دانشجویان و روشنفکران متمرکز نبودند.
دانشجویان علیه سرمقاله ۲۶ آوریل روزنامه مردم که روز قبل چاپ شده بود اعتراض کردند. در این سرمقاله تأکید شده بود که جنبش دانشجویی ضد حزب بوده و به یک نوعی به هرج و مرج و بی ثباتی دامن می زد. حدود ۵۰٬۰۰۰ تا ۲۰۰٬۰۰۰ دانشجو در خیابان های پکن تظاهرات کردند تا اینکه بالاخره در میدان تیان آن من خط پلیس را شکستند. علیرغم حضور پلیس و ارتش، میان و دانشجویان و پلیس خشونت یا اختلافی به وجود نیامد. هر دو طرف انضباط داشتند و به گفته چند شهروند، برخی از دانشجویان حتی با افسران دست دادند و شعار دادن که «پلیس مردم، مردم را دوست دارد».
... [مشاهده متن کامل]
از دیدگاه دانشجویان، تظاهرات ۲۷ آوریل یک نقطه عطف در جنبش دانشجویی بود. آنها متوجه شدند که توانایی ایجاد تغییر دارند. برای اولین بار، دانشجویان از طرف مردم و کارگران صحبت می کردند و آنها تنها روی منافع دانشجویان و روشنفکران متمرکز نبودند.
