تطوید. [ ت َطْ ] ( ع مص ) بسی فاوا گشتن در کوهها و خفتن و مست گردانیدن شراب. ( تاج المصادر بیهقی ). سرگردان گردیدن و رفتن و درآمدن در کوهها. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تطود. تطویف. ( اقرب الموارد ).
