تطنیف

لغت نامه دهخدا

تطنیف. [ ت َ ]( ع مص ) با آز و حرص قریب کردن نفس خود را. || تهمت کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خار و خسک بر دیوار نهادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس