تطعم. [ ت َ طَع ْ ع ُ] ( ع مص ) چشیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( آنندراج ). چشیدن. یقال : تطعم تطعم ؛ یعنی بچش تا اشتها پیدا شود، پس بخور. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
