تطبیب. [ ت َ ] ( ع مص ) مشک را به چوب خانه آویختن و دوغ زدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || نیفه بر دیبا دوختن تا فراخ شود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). طبابه یا بنیقه افزودن خیاط بر جامه جهت فراخ شدن. ( از اقرب الموارد ). || درز مشک را به دوال دوختن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
