تطاول

چه خلاف سر زد از ما که در سرای بستی/دل دوستان شکستی، بر دشمنان نشستی/سر شانه را شکستم به بهانه تطاول/که به حلقه حلقه زلفت، نرسد دراز دستی

تطاول:
تطاول به طول دادن و درازا کشیدن پرداخت حقی و یا وعده ای را گویند. �أَنْشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ ۚ� کسی که از دیگری قرض گرفته در صورتی که مالی دارد ولی پرداخت قرض خود را طول دهد تطاول نموده است.

ستیزه گری
درگیری
یازیدن
تندی
خشونت

آه از آن جور و تَطاول که در این دامگَه است
آه از آن سوز و نیازی که در آن محفل بود

برای نزهت ناظران و فسحت حاظران کتاب گلستانی توانم تصنیف کردن که باد خزان را بر ورق او دستت تطاول نباشد.
( گلستان سعدی )

وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت هم تواند کرمش داد من مسکین داد

این تطاول که کشید از غم هجران بلبل / تا سراپرده ی گل نعره زنان خواهد شد ( حافظ )