تطاعن

لغت نامه دهخدا

تطاعن. [ ت َ ع ُ ] ( ع مص ) با یکدیگر نیزه زدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس