تضغیث. [ ت َ ] ( ع مص ) تر کردن باران زمین و گیاه را. ( از منتهی الارب ). تر کردن باران. ( ناظم الاطباء ). نمدار کردن گیاه را جعله اضغاثاً . ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) زمین و گیاه تر از باران. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آنچه از باران زمین و گیاه را نمناک سازد. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).
