( تضریة ) تضریة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) برآغالانیدن کسی را به چیزی و حریص کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || تافتن کناره جوال یا خرجین. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
