تضرفط

لغت نامه دهخدا

تضرفط. [ ت َ ض َ ف ُ ] ( ع مص ) نشستن بر پشت کسی و برآوردن هر دو پای را از زیر بغل او و نهادن آنها را بر گردنش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بر پشت کسی نشستن یا خارج کردن هر دو پای را از زیر بغل وی و نهادن آنها را بر گردن او. ( از اقرب الموارد ). || محکم و استوار شدن چیزی به ریسمان مطاوع ضرفطة. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس