تضجر. [ ت َ ض َج ْ ج ُ ] ( ع مص ) نالیدن و بی قراری کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). دلتنگی و بی آرام شدن. ( غیاث اللغات ).
