تضبب

لغت نامه دهخدا

تضبب. [ ت َ ض َب ْ ب ُ ] ( ع مص ) فربه گردیدن کودک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). فربه شدن کودک و گشاده گردیدن بغلهای او و کوتاه شدن گردن او و در الاساس آمده که تضبب کودک شروع بفربه شدن اوست. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس