تضافر. [ ت َ ف ُ ] ( ع مص ) با هم مدد کردن و یاری نمودن در کار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). هم پشت شدن و یکدیگر را یاری دادن. ( آنندراج ). با هم مدد و یاری کردن در کار. ( از اقرب الموارد ):عجبت من تضافرهم علی باطلهم و فشلکم عن حقکم. ( اقرب الموارد ). بهم رسیدند و در تظاهر و تظافر مجتمع و متفق شدند. ( ترجمه تاریخ یمینی چ اول تهران ص 68 ).
