تضازن

لغت نامه دهخدا

تضازن. [ ت َ زُ ] ( ع مص ) فراگرفتن با هم و همدیگر غلبه نمودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): تضازنا؛ تعاطیا فتغالبا. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس