لغت نامه دهخدا
تضارب. [ ت َ رُ ] ( ع مص ) با یکدیگر شمشیر زدن از نیرومندی. تجالد. ( زوزنی ). با هم خصومت نمودن و جنگ کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تجالد و زدن بعضی بعض دیگر را. ( از اقرب الموارد ). فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) یکدیگر را زدنبا هم زد و خورد کردن . فرهنگ معین
(تَ رُ ) [ ع . ] (مص م . ) یکدیگر را زدن ، زد و خورد کردن . فرهنگ عمید
یکدیگر را زدن، با هم کتک کاری کردن، زدوخورد کردن. 