تضاجع

لغت نامه دهخدا

تضاجع. [ ت َ ج ُ ] ( ع مص ) همدیگر پهلو بر زمین نهادن و بر پهلو خفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || تغافل از امری. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس