تصییف. [ ت َص ْ ] ( ع مص ) بسنده بودن تابستان را. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). گویند هذا الطعام یصیفنی ؛ یعنی برای تابستان مرا بسنده است. || تابستان به جایی اقامت کردن. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تصیف شود.
