تصییح. [ ت َص ْ ] ( ع مص ) خشک گردانیدن آفتاب گیاه را. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). خشک گردانیدن باد و آفتاب گیاه را. تصویح. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تصویح شود. || مبالغه کردن در صیاح. ( از اقرب الموارد ). رجوع به صیاح شود. || شکستن و شکافتن چیزی. ( از اقرب الموارد ).
