تصیی

لغت نامه دهخدا

تصیی ٔ. [ ت َص ْ ] ( ع مص ) اندک تر کردن سر را یا نیکو نشستن آن را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || سرخ شدن گرفتن غوره خرما. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ).

پیشنهاد کاربران

بپرس