تصیف. [ ت َ ص َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) تابستان جایی مقام کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). بمعنی اصطیاف است. ( منتهی الارب ). تابستان به جایی اقامت نمودن.( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ییلاق کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). و رجوع به تصییف شود.
