تصید. [ ت َ ص َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) شکار جستن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). صید کردن. ( تاج المصادر بیهقی نسخه خطی کتابخانه سازمان ص 261 ورق ب ). و رجوع به تصیید شود.
