تصویربداری تشدید مغناطیسی کارکردی حالت استراحت ( rsfMRI یا R - fMRI ) روشی از تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی است که برای اندازه گیری آن دسته از فعل وانفعالات نواحی مغز، که در حالت استراحت اتفاق می افتد، به کار می رود. یعنی در هنگامی سوژه هیچ وظیفهٔ معینی انجام نمی دهد[ ۱] [ ۲] فعالیت های مغزی درحالت استراحت را از طریق تغییرات جریان خون در مغز می سنجند. این تغییرات منجر به تولید سیگنالی با عنوان سیگنال وابسته به سطح اکسیژن خون ( BOLD ) می شود که با fMRI قابل اندازه گیری است. ازآن جا که مغز به طور طبیعی - حتی درغیاب محرک خارجی یا انجام وظیفهٔ مشخص - در حال فعالیت است، سیگنال BOLD هریک از نواحی مغز نوساناتی خودبه خودی را نشان می دهد. رویکرد حالت استراحت در مطالعات fMRI، برای کشف سازوکارهای کارکردی مغز و این که آیا این سازوکارها تحت بیماری های نورولوژیک یا روانی تغییر می کنند یا خیر به کارمی آید. تحقیقات بر روی ارتباطات کارکردی مغز در حالت استراحت منجر به پیدایش شبکه هایی در مغز شده است که نواحی متعلق به هریک از این شبکه ها با الگوی مشخصی باهم فعالیت می کنند. [ ۳] [ ۴] [ ۵]
تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی ( fMRI ) نوع خاصی از تصویربرداری تشدید مغناطیسی است که فعالیت های مغز را به کمک تغییرات جریان خون می سنجد. به بیان دقیق تر فعالیت مغزی به وسیلهٔ سیگنال BOLD با فرکانس پایین اندازه گیری می شود.
رویهٔ آن مشابه MRI است با این تفاوت که این روش تفاوت مغناطیس شوندگی خون پراکسیژن و خون کم اکسیژن را سنجهٔ اصلی خود قرار می دهد. ماحصل این اندازه گیری را با تصاویر گرافیکی که در آن رنگ های مختلف بیان گر شدت فعالیت در سطح مغز است، نشان می دهند. ازنظر رزولوشن مکانی این روش می تواند فعالیت را در ناحیه ای از مغز با ابعاد چند میلی متر را جانمایی کند اما از حیث دقت زمانی عملکرد آن کم تر مطلوب است و با روش های معمول به دقت زمانی بهتری از چند ثانیه دست نمی یابد. یعنی فعالیت را در طول یک بازهٔ زمانی چند ثانیه ای ثبت می کند. [ ۶]
fMRI هم درکارهای پژوهشی و هم - البته با گستردگی کم تر - در کاربردهای کلینیکی مورد استفاده است. به علاوه می توان آن را به صورت توأمان با سایر روش های اندازه گیری فیزیولوژی مغز مانند EEG یا NIRS به کاربرد.
در fMRI مبتنی بر BOLD حساسیت زمانی، یعنی این که چقدر دقیق می توان تعیین کرد نورون ها چه زمان فعال هستند، به طورعمده متأثر از پاسخ فیزیولوژیک جریان خون است. پارامتر اصلی رزولوشن زمانی نرخ نمونه برداری، یا TRاست. این پارامتر تعیین می کند که یک برش تصویر با چه تکراری تحریک می شود و سپس فرصت پیدا می کند مغناطیس شدگی اش را از دست دهد. مقدار TR بین مقادیری بسیار کوچک ( ۵۰۰ میلی ثانیه ) تا فواصل بسیار طولانی تر ( ۳ ثانیه ) متغیر است. مشخصاً در مورد fMRI، پاسخ همودینامیک حدود ۱۰ ثانیه طول می کشد. در ابتدا به صورت ضربی ( یعنی با ضریبی از مقدار فعلی آن ) صعوی است، در زمانی بین ۴ تا ۶ ثانیه پیک می زند و سپس به صورت ضربی نزولی می شود. تغییر در سیستم خون رسانی ( vascular system ) برآیند پاسخ به فعالیت های عصبی در طول زمان را نشان می دهد. از آن جا که پاسخ همودینامیک ذاتاً تابعی لًخت و پیوسته است، افزایش نرخ نمونه برداری با افزایش TR تنها منجر به ثبت نوسانات سریع تر، مانند سیگنال تنفسی و ضربان قلب می شود؛ نه ثبت دقیق تر سیگنال ناشی از فعالیت عصبی مغز. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی ( fMRI ) نوع خاصی از تصویربرداری تشدید مغناطیسی است که فعالیت های مغز را به کمک تغییرات جریان خون می سنجد. به بیان دقیق تر فعالیت مغزی به وسیلهٔ سیگنال BOLD با فرکانس پایین اندازه گیری می شود.
رویهٔ آن مشابه MRI است با این تفاوت که این روش تفاوت مغناطیس شوندگی خون پراکسیژن و خون کم اکسیژن را سنجهٔ اصلی خود قرار می دهد. ماحصل این اندازه گیری را با تصاویر گرافیکی که در آن رنگ های مختلف بیان گر شدت فعالیت در سطح مغز است، نشان می دهند. ازنظر رزولوشن مکانی این روش می تواند فعالیت را در ناحیه ای از مغز با ابعاد چند میلی متر را جانمایی کند اما از حیث دقت زمانی عملکرد آن کم تر مطلوب است و با روش های معمول به دقت زمانی بهتری از چند ثانیه دست نمی یابد. یعنی فعالیت را در طول یک بازهٔ زمانی چند ثانیه ای ثبت می کند. [ ۶]
fMRI هم درکارهای پژوهشی و هم - البته با گستردگی کم تر - در کاربردهای کلینیکی مورد استفاده است. به علاوه می توان آن را به صورت توأمان با سایر روش های اندازه گیری فیزیولوژی مغز مانند EEG یا NIRS به کاربرد.
در fMRI مبتنی بر BOLD حساسیت زمانی، یعنی این که چقدر دقیق می توان تعیین کرد نورون ها چه زمان فعال هستند، به طورعمده متأثر از پاسخ فیزیولوژیک جریان خون است. پارامتر اصلی رزولوشن زمانی نرخ نمونه برداری، یا TRاست. این پارامتر تعیین می کند که یک برش تصویر با چه تکراری تحریک می شود و سپس فرصت پیدا می کند مغناطیس شدگی اش را از دست دهد. مقدار TR بین مقادیری بسیار کوچک ( ۵۰۰ میلی ثانیه ) تا فواصل بسیار طولانی تر ( ۳ ثانیه ) متغیر است. مشخصاً در مورد fMRI، پاسخ همودینامیک حدود ۱۰ ثانیه طول می کشد. در ابتدا به صورت ضربی ( یعنی با ضریبی از مقدار فعلی آن ) صعوی است، در زمانی بین ۴ تا ۶ ثانیه پیک می زند و سپس به صورت ضربی نزولی می شود. تغییر در سیستم خون رسانی ( vascular system ) برآیند پاسخ به فعالیت های عصبی در طول زمان را نشان می دهد. از آن جا که پاسخ همودینامیک ذاتاً تابعی لًخت و پیوسته است، افزایش نرخ نمونه برداری با افزایش TR تنها منجر به ثبت نوسانات سریع تر، مانند سیگنال تنفسی و ضربان قلب می شود؛ نه ثبت دقیق تر سیگنال ناشی از فعالیت عصبی مغز. [ ۷]
